balkon sefası

bu evi ilk gezdiğimizde en çok balkonu dikkatimizi çekmişti. [bir binalık kadar boş bir alana bakıyor, ki orada bu mevsimde bembeyaz çiçekler açıyor.] taşındıktan sonra da, havalar soğuyana kadar, tüm yemekleri orada yedik. çaylarımızı orada içtik. mumlar
yakıp şaraplar açtık. sonra dondurucu kutup soğukları geldi. kapımızı bacamızı sıkı sıkı kapattık. kalorifer peteklerinin önünde büzülüp, küçülüp adeta nefessiz yaşadık. ama yaz biter yine gelir. geldi işte!

vee, balkonumuz 2006 ilkbahar-yaz sezonu için

kullanıma açıldı.

balkonumda fotografik anlar

- ya da konuyla ilişkisiz karga

balkon oldu mu olmazsa olmaz nedir? elbet saksı saksı çiçek. anneannemin balkonu öyle; rengarenk, bıcır bıcır. insanın içi açılıyor orada otururken. didi de öyle. hemen her gün yeni bir çiçeğin haberini alıyorum.

[didi "hayatını adadı bu işe". hatun sistematik bir biçimde bahçevanlık yapıyor. hatta bir de blogu var, çocuklarını herkese gösteriyor. işte burda. ]


ama kıskandım doğrusu. kaç yıllık (11) arkadaşımsın, benim çocuklar senin sayılır, bir el atsan elin mi kopar [:)] dedim. o da tamam, haftaya söz! dedi. hatta hemen araştırdı internette. ve bana bu soldaki çiçeği buldu. geceleri açıyormuş, yere yere bakıyormuş. çok karizmatik bir çiçek. [ayrıntılı bilgi için buraya bakılabilir.] haftaya arayacağız kendisini. hemen kafamda yerleştirdim balkonuma. gerçi, bana canlı gelen ölü çıkıyor; bir bereketsizlik, bir uğursuzluk var ellerimde ama...
didi bir kere söz verdi. şöyle yap böyle yap diye öğretecek bana.



umarım, başarabiliriz canlı bir şeyler bakmayı. ikinci adım akvaryum..