Çarşamba, Şubat 15, 2006

raks


fanon cezayirliler için diyor, mekansal kısıtlılıkların bedenleri üzerinde yarattığı baskıyı gevşetmek için kalabalık gruplar halinde dans ediyorlar. bir bağımsızlık ritüeline dönüşüyor bu dansları.
bir aylık sabah programı izlenimlerime dayanarak söylüyorum ki, bizim için de durum pek farklı değil. ev kadınları var. birbirinin aynı. orta halli. evli. bu kadınlar grup halinde "programlara" gidiyorlar sabah sabah. sonra pek "satmayan", pek bilinmeyen bir şarkıcı-türkücü geliyor. kara bıyıklı bir adam ya da sarı boyalı bir kız. velhasıl kelam bir zaman sonra bu kadınlar da atlıyorlar ortaya. bir dans bir dans. eller bir yana, kollar bir yana, saçlar dağılıyor, göbekler sallanıyor... hiçbir stile yaklaşamayan, artistik kaygılar gütmeyen bir devinim. yegane gaye "kurtları dökmek".
öyle işte kurtluyuz biz. otur otur kurtlanıyoruz. mekan darlığı içerisindeyiz. kısıtlıyız.
eğlencelerimiz karnaval çılgınlıkları içeriyor.

Hiç yorum yok: