bitti.mutlu olmalıyım. [ordayken mutsuzdum. oranın dışına çıkınca iyi olmayı bekliyordum.]
çok uykum geliyor. bütün gün uyuyorum.
herkes "şimdi ne yapacaksın?" diye soruyor.
o ızdıraplı yokuşlar düze indi belki, ama yokuş inip çıkarken ne boş oluyormuş insanın kafası, ruhu!
koray hoca benim için bir numaralı öğrencim dedi anneme. çok zeki, ileride çok iyi yerlerde olacak gibi ezberden bişiler söyledi.
ilerde iki tane doğurup evde oturucam, demedim.
arkadaşlarım çağırıyo, gitmeliyim, çok popülerim dedim.
hiç arkadaşım olmuş muydu?
hatırlamıyorum şimdi.
neyseki bitti.
kepimi atmadım törende. kep elimde, zıpladım.
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder