Çok hastayım ve dünyanın işi, ödevi var. Yine de yazmadan edemeyeceğim: müsamere tadında tiyatro is-te-mi-yo-ruz. Oyun dört dalda Afife Ödüllü almış. Biri de en başarılı prodüksiyon! Ama tıkanmış lavabo gibiydi bence. Ne aktı, ne koktu. Her ışıklar karardığında "Tanrım ne olur bitsin!!" dedirtti. Didi olsaydı yanımda, köşede oturmuyormuşuz falan dinlemez tereyağdan kıl çeker gibi kayardık salondan gecenin dehlizlerine.:) Dekor dekor dediler kafamın etini yediler, halbuki gayet hantaldı dekor ve gayet de uzun sürüyordu değişimi. Bir ara oyuncuların da çok sıkıldığını, bitse de gitsek diye takıldıklarını hissettim. Hele o selamdaki dans saçmalığı neydi öyle?!
Çıkışta Mahmuşla konuşuyorduk: ya eskiden nispeten daha kaliteli işler vardı, ya da benim tiyatro aşkından gözlerim kör olmuştu perdenin önüne babam çıksa alkışlıyordum.
Not. Şimdi ben hastayım, sevgili de hasta. Hep eş zamanlı hastalanıyoruz. Ama o anneme gelmeyi reddetti. Merak ediyorum. Geçmiş olsun Sevgili!!
Kaydol:
Kayıt Yorumları (Atom)
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder