Perşembe, Nisan 05, 2007

bahar geldi.



Bahar ilk bana gelir. Senelerdir böyledir bu. Yaz da ilk bana gelir. 18 derece oldu mu kısa çorap giyerim. "bahar özgesi mi oldun seen" der didi ben utangaç çocuk gülümserim. Faruk Birtek saçımdaki papatyalara bakıp "hissiyatınızı tebrik ederim." dedi."Bu sene kış olmadı, çok üzülüyorum" dedi.


Kış olmadı bu sene. Herkes çok eksik yaşadı. Hızlı geçti zaman. Benim çiğdemler, 2 sümbül, 2 lale açtı da soldu bile. didi gibi biri bu kadar akıcı uçucu çiçekleri nasıl seviyor anlamadım. Şöyle karşılarına geçip doya doya seyredemedim aylarca beklediğim çiçeklerimi...



Akşam sinema çıkışı ellerim donup morardığında mahmuş fıldır fıldır bana eldiven, hiç olmadı şöyle sımsıcak bir paket kestane aramadı.
Yogadan önce tüm sınıf sırılsıklam olmuş çoraplarımızı çıkarıp kalorifere asmadık.
Geçen seneden edindiğim tecrübeyle aylar öncesinden mutfağa yığdığım bir dünya kış çayı malzemesini hiç kullanmadık.
Günlerden bir gün tüm estetik kaygılarımı bir kenara bırakıp astronot gibi okula hiç gitmedim.
Grip aşısı olmadım.
MügeDoğukanSevgiliMahmuş ile sokaklarda bağıra çağıra kar topu oynamadım.
Yolların karla kaplandığı bir gün bir gayret pastaneye kadar gidip dönüşte yokuşun başındaki köşede tıkanmadım.
Kayıp düşmedim. Aktı takmadım. Çizme almadım. Depresyona girmedim. Kasım beni kasmadı, aralık sarsmadı, ocak tokatlamadı, şubat pataklamadı. Normal geçti günler. Çabuk çabuk geçti günler. Rite of Spring eyleyemedi avant garde gönlüm.

Bu fotoğraf 2004 20 Kasımına ait. Doğum günü. Küçükmüşüm. Sevgilili ilk doğumgünü. O zamanlar zaman çok yavaştı. Sonra yurda taşındımdı ben. Aylarca o civcive sarılıp uyudumdu. Şimdi evde korkmuyorum. Civcivse Osman Pamuk'un baş düşmanı. İki ayak üstüne kalkıp saldırıyor çocuğum.

Hiç yorum yok: