ölümcek

diktim. diktim. diktim. diktim. gördüm ki daha başlamamıştım. boyadım. yazdım. kestim. kırptım. projeyi daha yarılayamamıştım. müzik seçtim. sevgiliyi darladım. oda buldum. prova yaptım. kızları bir araya hiç toplayamamıştım. sinir krizleri geçirdim. ağladım. ağladım. darlandım. daha sonuca yaklaşamamıştım.



Ama, önünde sonunda happening günü geldi ve intermedyatik oldum ben de! Hem de üç dansçımla birlikte. Sergiye dizdim onları önce. Rollerini oynattım. Sonra herkes içeride video seyretti. Videolar bitince benim müziğim başladı: Pictures at an Exibition n3cc version! Sonra biz dans ettik, hem de şiirli ve çığlıklı. örümcek oldular ve ben de ağlara takıldım. yine her şeyi her şeyle ilişkilendirip bütün dünyaya gönderme yaptım. ama sanırım hoşnut kaldım.
ve bir sonuca vardım.
beni heyecanlandıran şeyler var bu dünyada. kaçıp gitmelerine izin yok!

bir tesene buluşması


Lisede çok güzel bir sınıfta okudum ben, şanslıydım. Minicik bir sınıfta maksimum 15 kişi, hepsi çok iyi arkadaş... Ketılda su kaynar çay yapılır. Oralet bile vardı yahu sınıfta, ki tecrübeyle sabittir, oralet pek öyle her yerde olmaz. Kedi baktık bir ara sınıfta. Tesadüfe bak, onun da adı Osmandı. Ben küçük kızdım o zamanlar, pembe giyerdim çoğunlukla. Tiyatrocuydum. Sınıfta matematiği, geometrisi en iyi olan bendim. Gerçi sosyal sınıfında okuyordum ama... Minicik kalem kutusu, minicik iran sigarası... Kadıköy.

Yine oradaydık, Kadıköy'de. Sanki araya 3,5 sene girmemiş, muhabbetimiz hiç kesilmemiş gibi. Özlemişim. En çok da en ön sırada kocaman pembe hırkasının içinde üşüyüp büzülen, iki dakikada mahkeme düzenleyip hocanın birini ölüme mahkum eden (yanlış anlaşılma olmasın adamın yanında), sürekli tahtanın önünde "lirik" dans yapan benden içerü kızı. Bu kadar, daha yazmayayım. Bir kere demiştik zaten, artizlik olsun diye:

yazmadık, yaşadık.

Life
is
fine
fine
as
wine

zort!

bloguma da sansür geldi sonunda. ha-ha. okulumuzdan bir "veli" çok rahatsız olmuş son postumdan. yaratıcı küfürler ediyorum kendisine ve kardeşlerine.

halbuki ben istiyorum herkes ve her yer adını hak etsin. statu by merit diye bir anahtar kelime geliyor aklıma. 1. sınıftan.