süt!

Sabah yağmur yağdı. Kuşlar cıvıl cıvıl. Haftalardır sabah kahvemi sütlü içiyorum. UZUUUUN UZUUUUN içiyorum. Yetişecek yer yok.

Geçenlerde doktora gittim ben. Kal aldılar, tahliller yaptılar. Kolestrollerim şahane çıktı, demir-aminosit-protein az.

Beşiktaş vapur iskelesindeki kartlı telefonlarda annemle konuşuyorum:
-balık yesen..
-olmaz anne o da et oluyo!
-ya kızım balığın hayattan ne beklentisi olabilir?
- ...
-süt iç bari. dövücem seni. bi de demir hapı vericem.

Hani bazı çocuklar feni iyi yapıyosa OKS denemelerinde paso fene yüklenir sıçtığı dersleri kaale almaz ya, ben de iki gündür iyice yağdan kısıyım, çok spor yapayım, rekora koşayım diye düşünüyorum. Şurdan bi bardak süt koyup içeyim diyen yok.

Kahveye koyuyorum ama, o başka. Çünkü kahveyi sütlü içmenin ardında ki mesaj: bu kahve beni uyandırma amaçlı konulmadı! İstersen paşa paşa uyurum öğlene kadar!


[osman da süt içiyo bebek gibi her gün]